TOE MAAR!
Wij zijn een school van duizend duwtjes.
Duizenden per dag, miljoenen per jaar.
Het zijn heel bijzondere duwtjes in de rug.
Niemand ziet ze, maar iedereen voelt ze.
De duwtjes die wij onze kinderen geven,
daar komt geen hand bij kijken.
Die duwtjes, dat zijn onze woorden en blikken.
De zorg en aandacht die we ze geven.
Met liefde, met plezier en vooral met een hele goede reden.
Toe maar. Je kunt het wel.
Nou en of ze het kunnen.
Kinderen kunnen zoveel.
Ze kunnen het alleen niet altijd in een keer.
Maar kom, wie kan dat wel?
Wij vinden dat dus helemaal niet erg.
Al lukt het ook niet de tweede keer.
En de derde keer ook nog niet.
Wij weten dat die keer er altijd komt.
Toe maar, je kunt het. Echt!
Wij geloven in kinderen. Vertrouwen op ze.
We weten dat het ze gaat lukken. Na de val het opstaan.
En wij zijn er dan voor ze.
Met dat zetje in de goede richting.
Soms een hint, soms een gebaar.
Soms wat extra uitleg.
Net wat nodig is, per kind, per moment, per situatie, per dag.
We geven ze les, maar we leren ze geen lesje.
We kauwen het niet voor, maar proeven met ze mee.
Ondervinden is ontdekken, ontdekken is leren.
De kracht van falen, het nut van fouten maken.
Het stuurt onze manier van omgaan met kinderen.
Omdat we weten dat ze dat heel goed aan kunnen.
We maken dat elke dag van dichtbij mee.
Die kant op. Daarheen. Toe maar!
En kijk ze dan eens gaan.
Helemaal zelf. Glunderend als het lukt.
Zelfstandigheid. Zelfvertrouwen. Eigenwaarde.
Dat komt dus daar vandaan.
Zelf leren van wat er mis ging.
Samen uitvogelen hoe het zit.
We maken ze trots op wat ze bereiken,
Want trots stimuleert tot nog meer leren.
We leren ze kijken naar wat ze allemaal al kunnen.
Want dat maakt ze sterk en zelfbewust.
We zijn optimistisch en dat voelen ze.
En zo maken wij leren leuk.
Wow, is dit ook al gelukt? Toe maar!
Ze zijn geen vrije vogeltjes.
We laten ze niet zomaar wat fladderen.
Zo’n school zijn we ook weer niet.
Er is kader, we weten waar ze heen moeten.
Er is systeem, er is kennis die er komen moet.
Maar we staan naast ze, achter ze en om ze heen.
Op school en buitenschools.
Betrokken, geïnteresseerd, aandachtig.
Ze worden gezien, gehoord en serieus genomen.
We kennen ze allemaal bij naam. Allemaal.
We geven ze vertrouwen en een veilig gevoel.
Want in een veilige omgeving mag je fouten maken.
Dat weten ze misschien niet, ze voelen het wel.
Fouten maken je niet dom.
Fouten maken je wijzer.
Toe maar. Je kunt het.
Die benadering is onze rode draad.
Alles in onze school is erop ingericht.
We leiden tenslotte op voor de toekomst.
Voor een wereld waarin het ook niet vanzelf gaat.
Waarin je het ook meestal zelf moet uitzoeken.
Hoe eerder je daarmee begint, hoe beter.
Zo staan we er ook in tegenover alle ouders.
We zijn er open over, helder en duidelijk.
We houden van openheid.
Openheid is de poort naar wederzijds begrip.
Zo kijken we naar de wereld, naar mensen en ideeën.
We staan open voor alles wat kinderen vooruit kan helpen.
We staan open voor meningen van ouders, ideeën uit het onderwijs.
We staan open voor kritiek, want ook daar leer je van.
Alleen aannames, die komen er hier niet in.
Leer maar omgaan met anderen. Leer maar accepteren.
Daar word je zelf beter van. En de wereld met jou.
Open, betrokken, optimistisch.
We zijn de school van duizenden duwtjes.
Van de aanmoediging en de aai over de bol.
Dat ze zelf hun weg vinden, die kinderen van ons.
De goede kant op, het leven tegemoet.
Daarom, en om niets anders, gaat het.
Dat is wat ons drijft, blij maakt en trots geeft.
Toe maar. Je kunt het.
Ingewikkelder is het niet.
Maar als je het zó doet,
maakt dat je als school wel bijzonder.